Recent is Princess bij ons gekomen.
Een prachtige Molukken kaketoe popje.
Princess is een vogel van 5 jaar met een wisselend verleden.

Als kuiken is zij opgegroeid als een huiskamer vogel.
Werd betrokken in het gezin en echt alles mee gedaan en mee naar toe genomen.

Het nadeel (zeker bij kaketoes) van de vele aandacht is dat ze vergeten dat ze vogel zijn.
De vogel begint te denken dat hij/zij mens is.
Zoals wel te verwachten begon zij na een tijdje te krijsen. Oftewel de aandacht op te eisen. Want tja je geeft ze een vinger en willen uiteindelijk je hand.

Door dat Princess in een woonwijk woonde was dit gedrag alles behalve wenselijk. Zowel voor eigenaars als zeker voor de buren.

Gelukkig was de eigenaar zich bewust voor het welzijn van de vogel en erkende dat niet Princess de schuldige was van het krijsen, maar hunzelf.

Ze hadden een inschattingsfout gemaak bij de opvoeding van hun vogel. Wijzelf benoemen het als “te goed zijn voor je vogel”.
Er moet een balans zijn tussen betrekken in het gezin en de vogel, vogel laten zijn.

De keus wordt gemaakt om Princess bij vrienden in een grote volière te plaatsen. Samen met een Blauw/gele ara had ze alle ruimte om weer vogel te zijn.

De overgang bleek jammer genoeg te groot.

Princess was opgevoed als enigs kind, alle aandacht ging altijd naar haar en nooit haar best hoeven te doen om iets voor elkaar te krijgen.
Princess werd dus onderdanig naar de zelfverzekerde ara. Wilde ze eten moest ze wachten op haar beurt, wilde ze spelen besliste de ara wanneer en met wat. Dit is een natuurlijk gedrag, maar doordat Princess dit nooit heeft ervaren als huiskamervogel, kleiner en onderdanig was, werd ze heel onzeker en begon te plukken.

Ze voelde zich eenzaam. Een tekort aan positieve aandacht, tekort aan basisregels en een tekort aan zelfvertrouwen. De keus om Princess bij een ara te zetten bleek achteraf niet de beste keuze.

Gelukkig voor haar nam de eigenaar contact met ons op. Zouden jullie me kunnen helpen was de vraag. Na paar keer afspreken en uitleg hoe wij als opvang en als personen denken met vogels om te moeten gaan, besloten de eigenaar Princess hier te brengen.

Princess kwam hier als een ‘kat uit de boom kijkende’ vogel.
Verlegen, zachtaardig en behoorlijk wat geplukt op borst, schouders en vleugels.

Princess moet bij ons bouwen aan haar zelfvertrouwen, vertrouwen in ons krijgen en een balans gaan vinden tussen vogel zijn en aandacht van een mens krijgen.

Het zelfvertrouwen kunnen we goed oriënteren aan het feit of ze op de grond rond loopt of niet. Dit deed ze als kuiken namelijk geregeld.
Nu zit ze het liefste veilig op de boom. Zelfstandig spelen is ook een dingetje, ze zal zichzelf toch ook bezig moeten gaan houden.
De eerste weken bestond dus uit het zoeken wat ze leuk vind om te doen. Ja kriebelen door mensen handen. Maar het is de bedoeling dat ze zichzelf gaat vermaken en niet 24/24 gekriebeld wordt.

Naar onze mening zijn we daarmee al een heel eind na een paar maanden. Ze heeft beschikking over voldoende speelgoed, variërend van hout, karton, rvs.

We hebben gemerkt dat het plukken inmiddels ook begint af te nemen en de nieuwe pennen beginnen te groeien tot veren.
Hebben we hiermee het plukken gestopt? Dat blijft de vraag, maar voor ons een teken dat we de goede weg begaan met haar.

Princess blijft niet bij ons. Ze is hier voor een onbepaalde tijd en zal daarna terug herenigd worden met haar eigenaars. Maar zij beseffen heel goed dat het houden van een kaketoe in een woonwijk vraagt om problemen. (uitzonderingen daargelaten)

We zijn heel blij met het vertrouwen dat we hebben gekregen van haar eigenaars en van Princess zelf.

Wat een geweldige vogel.  Echt een allemansvriend.